Szczurek w domu, Twój najlepszy przyjaciel
Szczurki zawsze mieszkały w kurniku Matki-kury. Najpierw był Marian - biały szczurek odmiany velveeten z czerwonym oczkami, gdy Matka była jeszcze podlotką. Potem był Wojtek - czarno-biały szczurek odmiany black hooded z oczkami jak paciorki – to już w czasach, gdy Kurka-podlotka była na świecie. Gdy urodził się Cipciak-mały zamieszkał w kurzym kurniku Henryk - jumbo husky - z dużymi okrągłymi uszkami osadzonymi po bokach głowy. Ostatnimi mieszkańcami kurnika byli: Ryszard - odmiany fuzz - bez futra, mający tylko meszek na całym ciele i pyszczku, z poskręcanymi wąsami, który niestety w lecie odszedł przez Tęczowy Most oraz Zygfryd – odmiany husky, ale z uszami osadzonymi na górze głowy, mniejszymi niż miał dumbo Henryk, który całkiem nieźle sobie poczyna, mimo że ma już trzy i pół roku.
Szczurki hodowane w mieszkaniu są zwierzętami miłymi, czystymi i niezwykle towarzyskimi. Są to zwierzęta bardzo komunikatywne i inteligentne. Wystarczy zapewnić im odpowiednie warunki i właściwą opiekę. Szczur, którym zaopiekujemy się może stać się naszym wiernym przyjacielem, na dobre i na złe. Okazując mu miłość i zainteresowanie, możemy liczyć na odwzajemnione pokłady szczurzego uczucia i oddania. Taki wierny pupil zapewni wspaniałą zabawę przez całe swoje szczurze życie.
Jeżeli więc szukasz zwierzątka dla siebie i swoich dzieci, to Matka-kura szczerze poleca szczurka! Na zdjęciach do wpisy Ryszard i Zygfryd.
Aby rozpocząć hodowlę szczurów, musimy spełnić określone warunki. Przede wszystkim musimy mieć:
Miejsce w pokoju na ustawienie obszernej klatki,
Pokój, w którym można wypuszczać zwierzę na niewielki bezpieczny spacer,
Czas i cierpliwość, aby codziennie poświęcać mu nieco czasu na zabawę,
Pieniądze na zakup pokarmu i poradę lekarza weterynarii,
Zaprzyjaźnioną osobę, która zaopiekuje się zwierzątkiem podczas naszego urlopu.
Jeżeli jest realne, aby to wszystko zapewnić szczurkowi, to pozostaje tylko wybór ulubieńca.
Wbrew pozorom nie jest takie proste. Niektórzy przy wyborze zwierzęcia kierują się umaszczeniem, inni patrzą na kształt uszu, jeszcze inni zwracają uwagę na kolor oczu. Oferta szczurów jest dość duża. Większość jednak miłośników szczurów patrzy głęboko w paciorkowate oczy sierściucha i odgaduje, że to właśnie ten jedyny.
Zanim jednak podejmiemy ostateczną decyzję o zakupie zwierzęcia, powinniśmy poznać nieco bliżej naszego nowego domownika.
Wśród wszystkich gryzoni jakie hodowane są w domu, żadne tak jak szczur nie wywołuje tak skrajnych emocji. Jednych przeraża, a innych odraża (zwłaszcza szczurzy ogon!). Ma to związek z ogólną opinią o szczurach, która nie jest zbyt pochlebna. Zazwyczaj szczury kojarzą się z egzystencją w skażonych kanałach, zapuszczonych śmietnikach i innych wcale nie przyjemniejszych miejscach. Co więcej! Nagminnie uważane są za irytujących szkodników. Jednak szczury domowe z tymi miejskimi mają prawie nic wspólnego. Prawie, bo jednak odznaczają się wrodzoną wysoką inteligencją, potwierdzoną wieloma badaniami, tożsamą z tą którą charakteryzują się szczury kanałowe. Są więc tacy ludzie, których fascynuje szczurza inteligencja i uroda.
Szczury hodowlane w domu jako zwierzęta domowe pochodzą od szczura wędrownego. Dziki szczur wędrowny ma kolor brunatny, a jego długość (bez ogona) wynosi około 20 cm. Formy hodowlane mają różne ubarwienia począwszy od białego aż po czarny. Najczęściej są biało-czarne. Prawie nagi ogon służy szczurom do utrzymania równowagi przy wspinaniu, a co najważniejsze pozwala na regulację temperatury ciała, jak psu język. Bardzo ostre zęby służą do rozdrabniania pokarmu, a także do usuwania przeszkód utrudniających jego zdobycie. Cóż więc odstręczającego w tych miłych stworzonkach? Zupełnie nic!
