Mogę śmiało powiedzieć, że parę rzeczy udało mi się w życiu. A do tej najważniejszej należą moje dzieci. Obserwuję każdego dnia jak dorastają. I są wspaniałe.
Ale mam też dewizę, którą kieruję się w wychowywaniu moich dzieci… "Jeśli naprawdę coś kochasz, puść to wolno. Jeśli wróci do Ciebie, jest Twoje, jeśli nie - nigdy Twoim nie było...". Kocham moje dziewczynki całym sercem, ale nie traktuję ich jak mojej własności. To wolne istoty, i tak właśnie uczę je żyć, jako wolne, kreatywne i niezależne od nikogo osoby. Oby nigdy nie dały się zwieść słowom innych, że muszą być za cokolwiek wdzięczne i od kogokolwiek zależne...
Z powodu swej fizycznej zależności małe dzieci są niedoceniane. Jak się głębiej zastanowić, to ten całkowicie zależny od opiekunów noworodek jest jednak dużo mądrzejszym człowiekiem niż jego rodzice. Jego możliwości są praktycznie nieograniczone.
Przekroczenie przez dziecko norm społecznych jest wydarzeniem, które nie może pozostać bez echa i od nas, dorosłych – rodziców – domaga się podjęcia działań wychowawczych.
A jak u Was z wredotą? Czy też jesteście wrednymi matkami? Czy w swojej macierzyńskiej roli, jaką pełnicie dzień za dniem, spotykacie się z takim traktowaniem Was przez innych? Czy godzicie się na to? Jak sobie z tym radzicie?
Z powodu swej fizycznej zależności małe dzieci są niedoceniane. Jak się głębiej zastanowić, to ten całkowicie zależny od opiekunów noworodek jest jednak dużo mądrzejszym człowiekiem niż jego rodzice. Jego możliwości są praktycznie nieograniczone.
